Χρήστος Κουλαξίζης

Κλόουν

Είμαστε όλοι κλόουν με κατάθλιψη
Προγραμματισμένοι να γελάμε ψεύτικα
Ν’ αγαπάμε ανεξέλεγκτα το τίποτα
Να υποφέρουμε βαθιά για τα πάντα

Είμαστε όλοι κλόουν με αδιέξοδα
Αποφασισμένοι να ζητάμε το ακατόρθωτο
Να πετυχαίνουμε σπάνια το απροσδόκητο
Ν’ αποτυγχάνουμε συχνά στο δεδομένο

Είμαστε όλοι κλόουν με διλήμματα
Προορισμένοι να πολεμάμε τον εαυτό μας
Να σκοτώνουμε βίαια το παιδί μέσα μας
Ν’ απαρνούμαστε ρητά την ενηλικίωση

Είμαστε όλοι κλόουν με προβλήματα
Καταδικασμένοι να βαφόμαστε με αίμα
Ν’ ακροβατούμε σε σκηνές που ’χουν αγκάθια
Να κλαίμε μόνοι μας, όταν κανείς δε βλέπει